Vanaf het balkon was Eekhoorneiland nu duidelijk zichtbaar. Hij kon een botenhuis onderscheiden met een jol die op de helling was gesleept, een half tussen de bomen verscholen hut, de onvermijdelijke sauna helemaal op de punt van het eiland en het water eromheen. Hij draaide aan de middelste knop van zijn veldkijker. Twee jongens in vuurrode shirts en spijkerbroeken kwamen de hut uit en renden het bochtige pad af, duwden de jol naar de oever van het meer, sprongen erin en voeren ronkend in de richting van Hämeenlinna.
Hij volgde hun grillige koers, waarbij hij zijn lichaam in alle mogelijk bochten wrong om in de pas te blijven met de kijker die aan een draag riem om zijn nek zat, totdat zijn gezichtsveld werd geblokkeerd door het glinsterende eind van een lange, er dreigend uitziende buis, waarin een lens zat die aanmerkelijk krachtiger was dan de zijne. Gedurende één seconde bleven beide instrumenten op elkaar gericht, waarna ze snel en tegelijkertijd omlaag werden gedaan…
Over deze sfeerrijke, in Finland spelende thriller, waarvan Alfred Hitchcock de filmrechten verwierf, schreef de Manchester Evening News o.m.: ‘… een adembenemend verhaal van een geboren verteller…’